„Wiele żydowskich kobiet, które decydują się na aborcję, przechodzi przez mękę samotnie, w milczeniu i strachu, bez żadnego duchowego wsparcia czy przewodnictwa. Mimo że istnieją modlitwy na nieomal każde istotne doświadczenie w życiu kobiety – również poronienie, bezpłodność i menopauzę – wielu ludziom trudno pojąć, że jakaś religijna praktyka związana z aborcją może być konieczna, pożądana, a nawet akceptowana”
W związku z nowelizacją ustawy o ochronie zwierząt – czekającą w tej chwili na podpis prezydenta – po raz kolejny powróciła dyskusja o uboju religijnym. W tym numerze „Chiduszu” koszernym jedzeniem zajmujemy się jednak znacznie szerzej. Katarzyna Andersz pisze o tym, jak wygląda w Polsce proces uzyskiwania certyfikatu koszerności, jak funkcjonują koszerne restauracje, gdzie można kupić koszerne jedzenie i czy przestrzeganie zasad kaszrutu jest u nas trudne. O koszernym uboju opowiada natomiast maszgijach (nadzorca koszerności) przyuczający się na bodeka (bardziej wykwalifikowanego kontrolera procesu uboju)
„Mówi się, że dorosłymi stajemy się dopiero w momencie, kiedy jesteśmy w stanie przebaczyć naszym rodzicom. Być może to samo, mutatis mutandis, dotyczy narodów. Nie dojrzeją, zanim nie pogodzą się ze swoją historią”, mówi Maciej Zaremba Bielawski w rozmowie z Katarzyną Andersz
„Władze Jerozolimy, zamiast rzeczywiście działać, próbują promować swoją wypaczoną ideę tolerancji. Marcuse pisał: «Tolerancja, która służy głównie ochronie i podtrzymaniu represyjnego społeczeństwa, neutralizowaniu opozycji i czynieniu ludzi odpornymi na inne, lepsze formy życia, to wypaczona tolerancja»”
Pierwsze tłumaczenie opowiadań Izraela J. Singera, polska poezja z Zachodniego Brzegu, Harry Potter w jidysz, picie wódki w synagodze w Mohylewie i Zagłada w drugim obiegu
Nowy cykl artykułów o ekologii w Torze, rumuński pisarz Mihail Sebastian, nowe Stolpersteiny w Polsce, Unorthodox i opuszczanie chasydzkiego świata
Podczas epidemii cholery, która zebrała swoje żniwo w XIX wieku, Żydzi z Europy Wschodniej wypracowali wyjątkowo ciekawy rytuał obronny – „czarne śluby”. Zwyczaj polegał na wybraniu dwóch mieszkańców sztetla, należących do najbardziej zmarginalizowanych grup (przeważnie były to sieroty, żebracy albo niepełnosprawni), i udzieleniu im ślubu, zwykle na cmentarzu. Miejscowych przekonywano, że małżeństwo w imię walki z cholerą, nazywane w jidysz szwarce chasene (czarny ślub) albo magejfe chasene (plagowy ślub), to dawny żydowski zwyczaj
Marcowy „Chidusz” to dwa wyjątkowe świadectwa: Bronisławy Stępniewskiej o latach niemieckiej okupacji spędzonych pod kuchenną podłogą oraz Jurka Hirschberga o doświadczeniu drugiego pokolenia i emigracji Marcowej. Piszemy o muzyce purimowej, która powstawała na przestrzeni stuleci, starych, dekorowanych zwojach Estery i głównych bohaterkach purimowej opowieści: Ester i Waszti.
W numerze Płuczki Pawła Piotra Reszki oraz figurki „Żydów z pieniążkiem”, kompozytorzy, którzy zginęli w Zagładzie, Heniek i jego (nie)zwykły dziennik z łódzkiego getta, Samuel, który przywrócił pięć i pół miliona przedwojennych podpisów, proszek z koników polnych a prawo żydowskie oraz dwa queerowe komentarze biblijne.