Rabin Jonathan Sacks na szabat: „Bez profetycznej pasji postaci takich jak Amos, Ozeasz, Izajasz czy Jeremiasz, bez muzyki psalmów i pieśni Lewitów w Świątyni, judaizm byłby jak roślina bez wody i słońca – zwiędłby w końcu i umarł. Sam intelekt nie inspiruje nas, żeby zmieniać świat. Aby tak się stało, musimy zmienić myśl w piosenkę. Tym właśnie jest Haazinu – wielkim hymnem Mojżesza o miłości”.
magazyn żydowski
Koniec wasz bliski, pakujcie walizki
Ofiarą antysemickiej nagonki i symbolem afery encyklopedystów stał się Adam Bromberg, utalentowany wydawca książek naukowych, przed ‘68 człowiek sukcesu, po ‘68 – wróg ludu. O jego życiu, przed i po granicznej dacie, opowiada „Memorbuch” Henryka Grynberga.
Noworoczny „Chidusz” 8/2018: dwie rozmowy na koniec roku
Na okładce wrocławska wersja „Święta trąbek”, znanego obrazu Aleksandra Gierymskiego przedstawiającego taszlich, obrzęd oczyszczenia z grzechów, którego dokonuje się podczas Rosz ha-Szany. Edyta Marciniak umieściła obraz w scenerii Wyspy Słodowej – w oddali widać wieże kościołów Ostrowa Tumskiego.
Czy ktoś rozpozna tego chłopca?
Szukamy informacji o Lolku Erlichsterze (Mariuszu Stodolskim), zaginionym w 1943 roku.
Wędrówka na drugi szczyt [Komentarz do parszy Wa-jelech]
Rabin Jonathan Sacks na szabat: „Co robi ktoś, kto osiągnął wszystko i wspiął się na szczyty – danej mu przez los lub opatrzność – kariery? (…) W przypadku Mojżesza ta sytuacja staje się dodatkowo dramatyczna. Co robi człowiek, który osiągnął coś, czego nie osiągnął przed nim nikt inny i czego nikt już nigdy nie osiągnie?”.
Hasidism: An Elite Men’s Club
Professor Marcin Wodziński: “The great tsadikim could afford not to deal with women, which does not mean that there weren’t exceptions. Such unprecedented meetings could even raise a tsadik’s prestige: if he agreed to meet a woman, it meant that she was no ordinary woman, but the Shekhina, the divine presence of God”.
Historia, którą opowiadamy [Komentarz do parszy Ki tawo]
Rabin Jonathan Sacks na szabat: „Nigdzie nie przywiązywano takiej wagi do ciągłego powtarzania wspólnej historii, jak w judaizmie, dlatego też nie ma na świecie grupy o silniejszym poczuciu tożsamości niż Żydzi. Tożsamość żydowska jako jedyna przetrwała dwadzieścia wieków bez żadnej z podstaw, które zwykle pozwalają na rozwój społeczności: władzy politycznej, wspólnego terytorium i języka”.
Dołącz do naszych prenumeratorów za darmo
Zobacz, jak łatwo można otrzymać bezpłatną roczną prenumeratę!
Kapitał społeczny i upadłe osły [Komentarz do parszy Ki tice]
Rabin Jonathan Sacks na szabat: „Rambam twierdzi, że powinniśmy zrobić dla osoby w potrzebie to, co zrobilibyśmy sami dla siebie w podobnej sytuacji. Co więcej, należy odłożyć na bok honor i działać ponad granicami prawa. Książę, mówi Rambam, powinien pomóc najprostszemu plebejuszowi, nawet jeśli okoliczności niekoniecznie odpowiadają jego wysokiemu urzędowi czy społecznej pozycji”.