Dlaczego Żyd piszemy zawsze wielką literą?

Zgodnie z zasadami języka polskiego nazwy członków narodów zapisujemy wielką literą, małą zaś – wyznawców religii. W przypadku Żydów takiego rozróżnienia nie da się przeprowadzić. Podstawową prawdę o tym, że każdy wyznawca judaizmu jest członkiem narodu żydowskiego, przypomniał w Polsce m.in. prof. Stanisław Krajewski w książce Nasza żydowskość. W związku z tym Żydów jako wyznawców judaizmu zawsze powinniśmy zapisywać wielką literą. Innego zdania byli autorzy Słownika Języka Polskiego wydanego przez PWN, którzy niefortunnie użyli słowa „Żyd” akurat jako ilustracji reguły, według której wyznawców religii zapisujemy małą literą. Dlaczego autorzy słownika zrobili błąd?

Judaizm nierozerwalnie łączy się z narodem żydowskim. Można być Żydem niereligijnym, ale nie istnieje wyznawca judaizmu, który nie jest członkiem narodu żydowskiego – a zatem nigdy nie dochodzi do takiej sytuacji, w której moglibyśmy użyć zapisu małą literą. Innymi słowy nie da się wyodrębnić grupy „żydów” spośród „Żydów”.

Bardzo często zapis małą literą pojawia się, gdy mowa o konwersji (przejściu) na judaizm. Zapomina się, że gdy ktoś staje się wyznawcą judaizmu, automatycznie zostaje członkiem narodu żydowskiego ze wszystkimi tego konsekwencjami (łącznie z możliwością emigracji do Izraela). Używanie małej litery wskazuje w najlepszym wypadku na niewiedzę, w gorszym zaś razie może być odczytywane jako próba redukowania tożsamości żydowskiej tak, aby pasowała do odpowiednich reguł gramatycznych. W przypadku opisu osób przechodzących na judaizm taki zabieg można odczytać jako nieuznawanie konwertyty za Żyda – przypomnijmy, że jest to niezgodne z halachą (prawem żydowskim).

happy-teachers-appreciation-week
Przekaż darowiznę na cele statutowe Fundacji Żydowskiej „Chidusz": 
42 1140 2004 0000 3602 7568 2819 (mBank)

Nie istnieją zatem takie okoliczności, w których można by się odnieść tylko do religijnego aspektu żydowskości, pomijając jej wymiar narodowy. Dlatego też trudno o przykład takiej sytuacji językowej, w której forma zapisu słowa Żyd małą literą miałaby logiczne uzasadnienie.