„Nie znam ani jednej osoby, która opuściła chasydzką społeczność i nie została w jakiś sposób wykorzystana. (…) Kiedy ja opuściłam swoją społeczność, wiele razy słyszałam od obcych, że jestem odważna i wspaniała. Potem w mgnieniu oka okazywało się, że te osoby chciały mnie wykorzystać. Kobiecie wychowanej w środowisku chasydzkim trudno jest być asertywną.”
Noworoczne życzenia dla Czytelników „Chiduszu” od Michaela Schudricha, naczelnego rabina Polski
Rabin Yehoshua Ellis o paleniu marihuany w młodości, które pomogło mu pięknie dąć w szofar: „Kiedy już nauczyłem się to akceptować, tszuwa pomogła mi przekształcić młodzieńcze dni bycia na haju w duchowy haj świątecznych dni”
Na wszystkich zachowanych nagrobkach – jest ich ledwie kilkanaście – a także na niektórych fragmentach płyt znajdujących się w ścianie pomnika umieszczone są monety, głównie jedno- i dwugroszowe. Wciśnięte są raczej przypadkowo, pionowo lub poziomo, wszędzie, gdzie jest gzymsik. W pewnych miejscach są całe sterty monet, a czasem wychodzi dowcip, gdy monety są umieszczone na wizerunku skarbonki, symbolizującej dobroczynność. Są na wszystkim – na lwie, na świeczniku, na dzbanie Lewitów.
Ile na temat seksualności, tożsamości i życia osób LGBTQ mówi Tora? Oddając głos przedstawicielom tych środowisk, rozpoczynamy publikację nowego cyklu biblijnych komentarzy, które ukazały się w książce „Torah Queeries”, wydanej w 2009 roku przez New York University Press
Fragment eseju z książki „Nadejście Lilit” („The Coming of Lilith”) opublikowanego w „Chiduszu” 6/2022.
Fragment eseju z książki „Nadejście Lilit” („The Coming of Lilith”) opublikowanego w „Chiduszu” 6/2022.
„Jeśli rodzice nie czują potrzeby obrzezania swojego dziecka, to nie powinni tego robić. Czynienie czegoś na przekór swoim przekonaniom jest niemoralne. Jeśli nie widzą wartości w tym, żeby ich dziecko było częścią przymierza z Bogiem, niech się na nie nie decydują.”
W reportażu Żydowski Sztab Kryzysowy („Chidusz” 4/2022) Michał Bojanowski pisze o pomocy uchodźcom z Ukrainy, jakiej na masową skalę udzielają warszawskie organizacje żydowskie. Zapraszamy do lektury fragmentów tekstu – m.in. wywiadu z Michaelem Schudrichem (naczelnym rabinem polski), Kariną Sokołowską (dyrektorką jointu w polsce) czy Martą Saracyn (JCC Warszawa).
Hagada to zbiór anegdot o ludziach opowiadających o wyjściu Izraelitów z Egiptu. Jest to najważniejszy element żydowskiej narracji, a mimo to kobiety nie pojawiają się tutaj ani jako bohaterki, ani gawędziarki. Po prostu ich nie ma. Jeśli rzeczywiście tak jest, że „człowiek bez historii nie istnieje”, to Hagady na Pesach opowiadają o wydarzeniu, w którym udział kobiecych bohaterek jest zupełnie nieistotny.