Rabin Jonathan Sacks na szabat: „(…) rabin Symcha Bunim z Przysuchy powiedział, że każdy z nas powinien mieć dwie kieszenie. W jednej z nich powinniśmy nosić kawałek papieru ze słowami: „mojego powodu stworzony został świat” (Miszna Sanhedryn 4:5); w drugiej: „ja proch i popiół” (Be-reszit 18:27)”.
Rabin Jonathan Sacks na szabat: Być Żydem to wiedzieć, że w pewnym sensie życie zawsze jest wędrówką. Tak było w przypadku Abrahama i Mojżesza, tak też jest w naszym życiu, zarówno jako jednostki, jak i całej społeczności.
Są dwa języki, w których chciałbym wydać moje wiersze. Niemiecki i polski. Dlaczego polski? Polscy poeci inspirują mnie najbardziej. Chciałem nawet wysłać kilka wierszy Zagajewskiemu, po angielsku oczywiście, ale nigdy tego nie zrobiłem. Myślę, że piszę polską poezję. Na pewno bardziej polską niż izraelską.
Rabin Jonathan Sacks na szabat: Jedną rzeczą jest uczenie altruizmu przez takie zapisy prawne jak te o latach szabatowych przypadających co siedem i co pięćdziesiąt lat, a zupełnie inną próba ukształtowania społeczeństwa w taki sposób, aby jego członkowie czuli się ze sobą związani trwałą więzią wspólnej odpowiedzialności.
Rabin Jonathan Sacks na szabat: Filozofia poszukuje ponadczasowych prawd. Judaizm, przeciwnie, wielkie prawdy wkłada w ramy czasowe, tworząc wspólne, święte momenty, kiedy możemy tych prawd doświadczyć, przeżywając je. A więc cokolwiek chcesz osiągnąć, zapisz to w kalendarzu, bo inaczej może się to nie udać.
Mięso przyszłości nie będzie kawałkiem martwego zwierzęcia, a jednocześnie składem i smakiem nie będzie się od niego różnić. Rabini twierdzą, że jego właściwości i sposób produkcji sprawią, że mięso to stanie się parwe, neutralne. Ser i mięso razem w koszernej symbiozie? To nie herezja ani żart, ani nawet odległe wizje futurologów, ale rzeczywistość, której doświadczymy nie dalej niż za trzydzieści lat.
Rabin Jonathan Sacks w komentarzu do parszy na kolejny tydzień pyta, czy miłość to rzeczywiście wszystko, czego potrzebujemy? „Pierwszy rozdział parszy Kedoszim mówi o jasnych zasadach, które pozwalają stworzyć i utrzymać społeczny porządek. Prawdziwa miłość (nie jej sentymentalny, zwodniczy substytut) należy właśnie do tego porządku. Oderwana od porządku – jedynie wspomaga chaos.”
Rabin Jonathan Sacks na szabat: „Zła mowa” jest tak powszechnym zjawiskiem, że jeden z gigantów nowoczesnej społeczności żydowskiej, rabin Israel Meir ha-Kohen (Hafec Chaim), poświęcił większość swojego życia na zwalczanie jej. Nie wyeliminował jednak tego zjawiska, jak wie z doświadczenia każdy, kto kiedykolwiek był częścią jakiejkolwiek grupy. Mimo świadomości, że plotka jest zła, nie jesteśmy w stanie się jej oprzeć.
Aaron był głęboko (i słusznie) zawstydzony, że brał udział w jednym z najbardziej katastrofalnych w skutkach wydarzeń w całej Torze. Teraz zaś zostaje powołany, aby odpokutować nie tylko za swoje czyny, ale za czyny całego ludu. Czyż to nie hipokryzja? Czy Aaron sam nie był grzesznikiem?